Incredible India
“Wat heb jij toch met India?”, vragen mensen mij regelmatig. Ja, het lijkt inderdaad geen voor de hand liggende bestemming. En bovendien, de gebruikelijke vooroordelen zijn ook gewoon terecht: zodra je de luchthaven buitenstapt, start de chaos. Je weet niet wat je meemaakt. 🛺 Tuktuks, taxi’s, brommers, bussen, camions, fietsen (al dan niet met aanhangwagen!), voetgangers, koeien… de weg is van iedereen; met een niet aflatend orkest van getoeter. Links of rechts inhalen, dat maakt allemaal niet uit. Het verbaast me elke keer weer hoe dit chaotische verkeer toch blijkt te werken.
There is no place like India. India is (te) gek! 🇮🇳 Ik heb er nu al best wat tijd doorgebracht en dus veel gezien en meegemaakt. En toch, elke keer als ik een reis ga plannen, dan kies ik vaak om toch weer gewoon terug te gaan naar India. Want India blijft me verbazen, op alle fronten. En vooral, het verandert je kijk op het leven. Als ook jij beslist mee te gaan, zal het één van je meest bijzondere reizen ever zijn.
Neem nu tijd. Tijd speelt in India geen rol. Of je nu om 2 uur ’s morgens of om 2u ’s middags aankomt, altijd staat India klaar om je te verwelkomen. Het is alsof ze daar in shiften leven, er is altijd bedrijvigheid. En ook, soms ben je snel op je bestemming, soms niet. Zo kostte een rit van Bangalore naar Mysore me eens 5 uur, de terugrit amper 2. Verder wordt er geen woord aan vuilgemaakt, het is gewoon zo. Wij kennen zo iets als het academinsch kwartiertje, het Indisch kwartiertje is van een heel andere orde! Maar weet je, dat went. En als je eenmaal meegaat in dat ritme is dat eigenlijk een heel aangename way of life.
India is natuurlijk ook een bruistablet voor je zintuigen. De kleuren, geuren en smaken zijn er zo krachtig dat je er duizelig van wordt. Die curry’s, naanbrood, biryani, tandoori, masala chai, het is allemaal even lekker!
Al die zaken samen (en nog zoveel meer) zorgen voor de gekende cultuurschok. Een soort van resetknop die je energie, deconnectie én een klare kijk geeft. Je krijgt plots het zalige gevoel van thuiskomen, maar dan op een plek ver van huis; waar alles anders is. Je bent zover uit je comfortzone, dat het comfortabel voelt. Zoiets.
Voor mij gebeurde dat voor het eerst in Mumbai, waar ondanks de drukte (22 miljoen mensen) een soort van tegendraadse rust hangt. Niet echt te beschrijven, maar wel te voelen, proeven en ruiken. Zo start ik elk bezoek aan India graag bij zonsopgang aan Babulnath Mandir, een kleine Shiva-tempel verscholen tussen moderne flatgebouwen en winkelcentra. Hier, in het bijzijn van enkele vroege locals die een offer kwamen brengen, ben ik ontwaakt. I know, dat klinkt ongelooflijk zweverig, maar het is wat het is. Die rust, sereniteit en er gewoon even ‘zijn’. Niks doen, alleen zijn. RESET!
Voor mij was het blijkbaar nodig om mijn drukke leventje thuis even achter te laten, en om via drukke luchthavens en volle vliegtuigen, naar een van de meest bevolkte steden ter wereld reizen. En om daar, op amper 5 kilometer van de grootste sloppenwijk van Azië, los te komen van wie ik dacht te zijn. Het is dan alsof Shiva zelf tegen me zegt: ‘Hey! Word eens wakker, maske. Je bent al over de helft van dit leven. Ga je nog iets zinnig doen met de rest?”. Het feit dat ik daarna op het palmenstrand van Goa ga uitrusten, helpt ook natuurlijk 🙏